بسمه تعالی
سروده ای از استاد محمدرضا سهرابی نژاد
تق وتق ، در ناگهان وا می شود
چهره ی مردی نمایان می شود
نان وخرما می گذارد پشت در
در شب تاریک پنهان می شود
کودکان از نان وخرما می خورند
بیوه زن در سجده گریان می شود
خانه ی تاریک محرومان چنین
گرم وپر شور وچراغان می شود
*****
ای پناه بی پناهان یا علی !
هرکه باشد باتو انسان می شود.